Lieve bloglezers,

Overmorgen ga ik alweer terug naar Nederland. Er zijn vier weken verstreken sinds de laatste blog. De laatste weken waren druk. hectisch en vol ervaringen. Het zou een erg lang verhaal worden als ik alle ervaringen met jullie zou delen, dus hierbij wat hoogtepunten.

Do vertrok vier weken geleden terug naar Nederland en 3 dagen later vertrok Gala naar Mexico City. Ik wist dat ik Do over een maand weer zou zien, maar Gala zal ik een lange tijd niet zien. Ik hoop haar nog weer eens te ontmoeten. Ik heb een geweldige tijd gehad met Gala, we hebben veel gelachen, gepraat en hard gewerkt samen. Ik zal haar missen. Ik mis haar nu al.

Twee dagen na het vertrek van Gala kwamen twee fellows terug van vakantie, de vogelonderzoeker Abram en de zeezoogdieronderzoeker Hector. De volgende dag hebben we een boattrip gemaakt en het was weer fantastisch. We zagen zeeleeuwen, twee soorten dolfijnen, drie soorten walvissen en twee soorten haaien. We zagen Fin Whales die bijzonder gedrag vertoonden, ze zwommen keihard en kwamen daarbij met hun hoofd/bek uit het water. Heel bijzonder om te zien, echt supergaaf. En van dolfijnen die kunstjes vertonen krijg ik nooit genoeg. Ik vond het ook heel tof om een hamerhaai te zien. Eindelijk heb ik haaien in het wild gezien!

De afgelopen weken ben ik veel met Abram opgetrokken. Hij heeft me geholpen te werken met een moeilijk computerprogramma dat ik heb gebruikt (en nog meer zal gebruiken) voor het verwerken van mijn onderzoeksgegevens. Ook heeft hij me meegenomen naar een paar mooie plekken hier in de buurt. Zo zijn we naar Punta Chueca geweest, 1 van de 2 plekken hier waar de Seri's wonen. De Seri's zijn de originele bevolking van hier. Vroeger waren het nomaden, maar nu niet meer. Het is echt een natuurvolk. Ze hebben hun eigen taal, Comcaac, een taal met veel klikkende klanken. De Seri's staan bekend om de beeldjes die ze maken uit ironwood. Maar de ironwood voorraad raakt op en er is veel concurrentie van Mexicanen die hetzelfde hout gebruiken maar beeldjes maken met machines, waardoor ze de prijs veel lager kunnen houden. Vandaar dat de Seri's zijn overgegaan op het maken van beeldjes uit steen. Ook maken ze mooie kettingen van klei, zaadjes, botjes, schubben van vissen. Erg mooi. De weg naar Punta Chueca was echt door de middle of nowhere, over hobbelige kronkelige zandwegen. Een gewone auto zou vast komen te zitten.

Vlakbij Punta Chueca is Estero Santa Rosa, een estuarium. Het is een soort mangrove gebied waar het water bij hoog tij instroomt en het is een paradijs voor vogels en jonge visjes. We zagen wat mooie vogels hier en doken daarna in de zee. Het was net hoog tij geweest en het water uit het estuarium stroomde hard terug de zee in, waardoor er een grote stroomversnelling was ontstaan. Leuk om daarin meegevoerd te worden.

Een paar dagen later gingen we er met de boot op uit om een tag van een Manta Ray te zoeken. Deze satellite tag was van de Manta Ray afgegaan en aangespoeld op het eiland Tiburon. De tag geeft GPS informatie door, maar absoluut niet nauwkeurig. Dus de tag kon ergens in een gebied van 14 km liggen. We gingen naar de plek waar we dachten dat het aangespoeld zou kunnen zijn en hebben daar de stranden afgezocht tussen al het aangespoelde afval. Helaas niks gevonden maar wel ontdekte ik aan de horizon grijze vinnen. Pilot Whales!!!!! De tweede keer dat ze dit jaar gezien worden en beide keren was ik erbij. Heel erg leuk. We gingen erop af en kwamen drie groepen van Pilot Whales tegen. In 1 groep waren ook baby's, superschattig!

Gisteren ben ik eind van de middag naar Estero Santa Cruz gegaan, een estuarium hier vlakbij. Ook mooi. Vooral ook mooi waren de honderden Fiddler Crabs op het strand. Rozepaarse kleine krabben waarvan de mannen een grote schaar hebben. En ook grote rozegele Fiddler Crabs. Ik vond de paarse kleine krabben het mooist. Wat een leuke beestjes.

Er zijn de afgelopen paar weken een paar mooie onweersbuien geweest. 1 onweersbui was een paar kilometer verderop en raakte Kino Bay niet. Geen regen dus, maar een spectaculaire show met prachtige bliksem! Bliksem met heel veel vertakkingen over de hele lucht. Heel erg gaaf. Ook was er een dag met grote storm waarbij er van alles in de lucht vloog. En eergisteren was er een dust storm. De lucht was geel en werd donkerder en bracht een grote donkere wolk vol stof die het zicht ontnam. Even later waren er windvlagen van 85 km/uur en nog wat later was er een stortbui van regen. Geweldig! Eindelijk echte regen! Al gauw was het veldstation 1 groot meer. En toen brak ook het onweer los. Het was leuk en mooi.

Gisteren is de nieuwe groep fellows hier aangekomen samen met de station director.Het is jammer dat ik deze nieuwe groep niet zal leren kennen, maar ergens ook wel goed. Geen nieuwe mensen waaraan ik me hecht enwaarvan ik dan afscheid moet nemen. Een paar van de oude fellows zijn ook weer terug. Leuk om hen weer te zien.

Overmorgen ga ik dus weer terug. Ik zal het hier ontzettend missen. Het voelt heel onwerkelijk om hier weg te gaan. Ik vind hetleuk om terug te gaan en vrienden en familie weer te zien maar het zal ongelofelijk wennen zijn weer. Ik ben gehecht geraakt aan deze plek hier. De omgeving, de mensen. Het onderzoek doen. Het was vreselijk soms, en echt een uitdaging. Ontzettend heet, temperaturen van tussen de 40 en 50 graden, luchtvochtigheid van tussen de 70 en 85 procent overdag. Tegenvallers in het onderzoek. Maar het was ook een geweldige ervaring. Superfijne mensen ontmoet. Supermooie dingen gezien. Supermooi uitzicht gehad vanaf mijn studysites. Onderzoek gedaan met een prachtige hagedis. Fantastische boat trips gemaakt. Walvissen, dolfijnen. Wat een tijd. Ongelofelijk dat ik hier ben sinds april. Dat er bijna 5 maanden voorbij zijn. Dat ik het heb volgehouden.

1 van de oude fellows zei dat ze me bewonderde en dat ik een survivor was. Bijna niemand blijft hier in de zomer, bijna niemand houdt het vol. Maar ik heb het volgehouden en het was een onvergetelijk avontuur. Ik heb mooie herinneringen gemaakt.

Morgen is er misschien nog een laatste boat trip. Vandaag ga ik voor de laatste keer de woestijn in. Daarna mijn spullen inpakken, mijn kamer leegmaken. Afscheid nemen van deze plek, van de mensen. En dan maandag een 20 uur durende reis terug naar Nederland. Op naar het koude regenachtige kikkerlandje. Terug de collegezaal in. Data analyse. Artikel schrijven. Maar ook: mijn lieve vrienden en familie weer zien.

Tot gauw!

Liefs

Lieke