Oeps! Het is alweer 6 weken geleden geloof ik dat ik voor het laatst een blog plaatste! Sorry! In dit geval was het 'geen nieuws is goed nieuws'. Ik heb het de afgelopen weken enorm naar mijn zin hier in Bahia de Kino. Al in mijn vorigeblog zei ik dat ik meer en meer gewend raakte hier en eindelijk mijn plekje gevonden leek te hebben. Heimwee heb ik niet meer.

Gala helpt mij met mijn onderzoek en we hebben het erg gezellig samen. We zijn echt vriendinnen geworden. Volgende week gaat ze weer naar Mexico City, jammer. Gezellig was het ook met de fellows. Helaas is iedereen nu weg, maar vanaf 12 augustus komen er weer een paar terug.

In de afgelopen weken heb ik veel leuks gedaan. Een korte samenvatting van de hoogtepunten:

- Meegaan met Hector de zeezoogdieronderzoeker en bottlenose dolphins zien. De andere keren zag ik common dolphins. De bottlenose dolphins zijn de dolfinarium dolfijnen. Ze zijn groter dan de common dolphins, en ze doen veel meer kunstjes. Uit zichzelf, omdat ze het leuk vinden. Ze springen uit het water en springen hoog en maken salto's en backflips. Ze geven echt een showtje weg. Heel erg gaaf! Een hoop gespetter ook, dus oppassen met dure camera's. Heel leuk om te zien! En mijn favoriete zeedier sindsdien. Dolfijnen blijven me ontroeren. Het is specialer om walvissen te zien, maar dolfijnen blijven mijn favoriet.

- Independence Day vieren. 4 Juli is amerikaanse independence day. Die dag hebben we gevierd met alle onderzoekers hier op het veldstation en twee amerikaanse meisjes (ook onderzoekers) die in Kino Viejo verbleven. Lekker een dagje vrij met z'n allen. Hele dag op het strand hangen, luchtbedden, zwemband, parasol, muziek, beach volleybal, boekje lezen. Zelfgemaakte popsicles (waterijsjes), zelfgemaakte appeltaart, bbq. Het was een superleuke dag.

- Laat in de middag het veld in gaan met Gala en vogelonderzoeker Abram. Naar het hoogste punt klimmen en dan met een fantastisch uitzicht de zonsondergang bekijken. Tortilla's met roerei eten. In het donker terug gaan met zaklampen en naar de sterren boven ons kijken.

- 's Ochtends vroeg met Gala, Hector en Abram over hobbelige zandwegen rijden omnaar 'de duinen' te gaan en van de hoge duinen af te glijden met een bodyboard. En van de allerhoogste duin afrollen. Ik zat onder het zand! En wat een karwei om weer omhoog te klimmen. Maar het was leuk! Jammer dat het zand al snel erg heet werd. Ik heb in ieder geval een lekkere scrub gehad.

- Met Abram naar het eiland Alcatrazgaan. Alcatraz is het rotsige eiland vlak voor de kust. Daar leven een heleboel vogels en Abram doet er veel onderzoek. Het was de laatste keer dat hij er naartoe ging, het is het einde van het nest seizoen. Gala en ik waren nog nooit op Alcatraz geweest en wilden graag mee. Abram zei dat er misschien nog jonge pelikanen waren. We hebben er een paar gezien, al waren ze wel al ouder. Alcatraz is klein en er wonen geen mensen en geen zoogdieren (o toch, een muissoort). De hagedissen die er leven zijn daardoor minder schuw dan op het vaste land. Er leven grote chuckwalla's (enorme dikke leguanen) die je gewoon op kan pakken! Zo anders dan waar ik onderzoek doe (daar zijn namelijk wel grote zoogdieren die chuckwalla's eten)! Abram ving een chuckwalla voor ons en die hebben we vast gehouden. Wat een enorm beest. Heel zwaar, en met grote klauwen en een dikke buik. Ze kunnen gemeen bijten, oppassen dus dat je handen niet dicht bij zijn bek zijn. Alcatraz stinkt enorm. Het eiland is vol dode vogels (meer dan de helft van de jonge vogels gaat dood) en vogelpoep. Verstikkende stank, bah.

- Do op bezoek. Na 3,5 maand zag ik haar eindelijk weer! Heel gek om elkaar weer te zien en het was even wennen maar al gauw waren we gewend. Heel leuk vond ik het om haar te laten zien waar ik de afgelopen maanden heb gewoond en gewerkt. Do gaat morgen weer naar huis na twee heerlijke weken hier in Bahia de Kino. Do vindt het mooi hier. Ze is 1 keer mee geweest het veld in. Op een bewolkte dag, gelukkig voor haar. Desondanks vond ze het erg zwaar en heel heet en ze liep bijna een zonnesteek op. Do kan het ook goed vinden met Gala en met ons drietjes hebben we het heel gezellig. We zijn vaak uit eten geweest, dat kost bijna net zoveel als wanneer we zelf boodschappen zouden doen.

- Gisteren hebben we de boot en de kapitein van Prescott College gehuurd voor een boattrip. Zodat ook Do dolfijnen en walvissen zou kunnen zien. De weersomstandigheden waren echter niet ideaal. Veel golven en het zicht (zowel in het water als in de lucht) was erg slecht. De kans dat we dolfijnen en walvissen zouden zien was daarom klein. Maar we zouden wel naar een eiland gaan waar zeeleeuwen zouden zitten. Net toen we ons er al bijna bij neergelegd hadden dat we geen dolfijnen zouden zien, sprongen er dolfijnen op naast de boot. Common dolphins! Wat een verrassing! Do was helemaal in haar nopjes. Ze sprongen hoog op uit het water. We zagen ook een paar jonkies. Het geluid dat de dolfijnen maken is heel grappig. Ze maken een geluid als een flitser die oplaadt. Heel hoog. Na de dolfijnen zag ik grotere vinnen uit het water komen. Walvissen? Nee, grotere dolfijnen? Nee! Toch walvissen! Pilot Whales! Die zijn het hele jaar nog niet gespot door de zeezoogdieronderzoeker. Hartstikke bijzonder dus! Het zijn relatief kleine walvissen maar een flink stuk groter dan dolfijnen. We zagen een groep van ongeveer 20 individuen. Grote mannen met een enorme rugvin, vrouwtjes met een kleinere rugvin en wat jonkies. Ze zwommen vlak bij de boot, we hadden ze aan kunnen raken als we dat hadden gewild. We hebben veel foto's gemaakt die Hector kan gebruiken voor identificatie van de individuen. Hij vond het erg jammer dat hij er niet bij was!

- Na de dolfijnen en Pilot Whales ervaring zijn we naar het eiland San Esteban geweest. Daar zagen we heel veel zeeleeuwen op het rotsige strand liggen. Ze maakten een hoop kabaal. Oeh oeh oeh oehhhh oeoeoeooeh!!! En mwheeeeeeeeehhhhhhhh als een schaap. We gingen naar de andere kant van het eiland omdat de zee daar rustiger was en het zicht waarschijnlijk beter zodat we konden snorkelen. Een eindje uit de kust gingen we voor anker. We trokken onze snorkelspullen aan en sprongen in het water. Het water was koud voor de verandering! Heel raar, want het water hier in Bahia Kino is superwarm. Lekker om eens in koud water te zwemmen. We zagen mooie vissen en zwommen door een school vol kleine glimmende visjes. We zagen een kreeft en een paar rogachtige vissen. Boven water hoorden we de zeeleeuwen blaffen en joelen. We zwommen richting de kust waar de zeeleeuwen inmiddels het water in waren gedoken om eens te kijken wie hun een bezoekje kwam brengen. We zagen de zeeleeuwen zwemmen onder water en steeds dichterbij komen. Op een gegeven moment waren we omringd door de zeeleeuwen en zwommen ze ook onder ons door. Heel erg gaaf! Ze waren heel nieuwsgierig en kwamen super dichtbij. Zo dichtbij dat we ze zouden kunnen aanraken. Het was geweldig maar ook best spannend. Ze zijn best groot en het blijven wilde dieren. Vooral de mannetjes waren angstaanjagend. De mannetjes zijn veel groter dan wij en heel erg dik. De vrouwtjes bewegen sierlijk en speels. De mannetjes zijn langzaam, komen langzaam dichtbij en kijken je echt aan om vervolgens sloom om je heen te zwemmen. Eng, gaaf, geweldig, spannend. Een ervaring die ik niet heb willen missen. Gisteren was 1 van de beste dagen hier in Mexico, onvergetelijk, misschien wel 1 van de mooiste dagen in mijn leven. Absoluut een plekje waard in mijn top10 momenten!

En nu zijn er nog maar 4 weken over. Ik voel me hier thuis nu. Wil nog niet naar huis. Ik vind het heerlijk om buiten te werken, in de natuur te zijn. Ik ben echt een bioloog. Ik heb duidelijk de juiste studie gekozen. En wat is het heerlijk om omgeven te worden door andere mensen met dezelfde passie voor natuur. Die net als ik urenlang gefascineerd naar een beestje kunnen kijken. Die net als ik willen onderzoeken, ontdekken. Ik zal het hier missen. En ik zal weer opnieuw moeten wennen aan Nederland.