Ten eerste: Gisteren heb ik post uit Nederland ontvangen!!! Eindelijk! 6 kaartjes/brieven! Bedankt Pia (drie kaartjes!!!), Boudewijn en Sonja, Desirée en Geert en Do!!! Erg leuk!

Het is alweer ruim twee weken geleden dat ik voor het laatst een blog plaatste, dus het is hoog tijd dat ik weer eens wat vertel. Vlak nadat ik mijn vorige blog plaatste was ik weer beter genoeg om het veld in te gaan. Gelukkig! Dus sinds zondag twee weken geleden ben ik weer aan het werk.

Afgelopen maandag is mijn field assistant Diann hier aangekomen. Joehoe! Ik kan wel wat hulp gebruiken!

Afgelopen vrijdag was ik weer mee met de zeezoogdier onderzoeker op een boot trip. Het was supergaaf. We waren met 9 personen op de boot en we waren op zee van 8 uur in de ochtend tot 6 uur in de avond. Een behoorlijk lange dag dus maar het was dan ook een succesvolle dag: we hebben drie verschillende soorten walvissen gezien (finn whales, sperm whales en bryde's whales) en meer dan duizend dolfijnen! We zagen drie groepen dolfijnen en 1 groep bestond uit ongeveer 700 individuen. Wow! Heel erg gaaf! Ze zwemmen vlak naast en onder de boot door en springen uit het water en er waren heel vele jonge dolfijnen bij. De walvissen waren ook erg gaaf. Ik heb nu voor het eerst kennis gemaakt met whale breath (walvis adem) en ik kan je zeggen: dat is niet niks. Ongelofelijk, wat een stank. Niet alle walvissen stinken zo maar 1 van de finn whales stonk echt verschrikkelijk. Oef. En Patrick, nee ik was niet bang om zo dichtbij te komen. Ik vind het juist ontzettend gaaf. De walvissen zijn groter dan de boot waar we in zitten, maar de boot is best stabiel en ik denk dat de walvissen liever weggaan dan dat ze de boot 'aanvallen'.

Elke dag hier is een beetje hetzelfde. Diann en ik staan vroeg op en rond 8 uur vertrekken we richten de woestijn. Daar gaan we eerst sprinkhanen vangen (voer voor de hagedissen die Melissa hier houdt) tot we bij mijn studysite zijn aangekomen. Vervolgens gaan we klimmen en lopen, een eindje uit elkaar zodat we een groter gebied overlappen, en zoeken we naar hagedissen. De hagedis waar ik onderzoek naar doe zit graag op stenen en rotsen dus dat is waar ik vooral op let. Vaak pak ik mijn verrekijker erbij om te kijken of ik een hagedis op een rots verderop zie zitten. De mannetjes zijn felblauw maar de vrouwtjes zijn geelbruin dus die zijn een stuk lastiger te zien. Maar de vrouwtjes blijven vaak in de buurt van de plek waar ik ze voor het eerst heb gespot, en de mannetjes lopen enorme afstanden. We lopen en klimmen tot een uur of twee, half drie,in de middag, en dan gaan we weer richting field station en op de terugweg vangen we weer sprinkhanen. Zodra we terug zijn, ontzettend bezweet, vies en moe, trekken we onze bikini aan en gaan we richting zee, die aan de andere kant van de weg is. We zwemmen, relaxen, en daarna nemen we een heerlijke koude douche. Dan is het al 18u, eten we wat. Om 20u is het hier donker en zijn we allebei erg moe en gaan we richting bed. Ergens die middag/avond doe ik nog wat data invoer en om 21u ga ik slapen. Ik word standaard om 5u30 wakker, dan is het helemaal licht buiten. Maar dan sta ik nog niet op. Ik probeer nog wat te slapen, te dutten tot 6u30, 7u.

Het is hier af en toe zeker niet makkelijk. De werkomstandigheden zijn erg zwaar af en toe. Zowel emotioneel als fysiek word ik op de proef gesteld. Dat is ook uitdagend natuurlijk, maar ik heb het best moeilijk soms. Toch zijn er ook leuke dingen. De zee is heerlijk, het is elke dag zonnig (al verlang ik soms naar wolken haha), hagedissen zijn gaaf, het uitzicht is mooi, dolfijnen en walvissen zijn ontzettend tof om te zien. En er zijn een aantal erg leuke en aardige mensen. Vorig weekend was het de verjaardag van 1 van de permanente onderzoekers en toen hadden we een feestje in het huis van de stationmanager, Jacy. Dat was heel leuk. Muziek, dansen, praten, lachen. In juli gaat iedereen hier weg, zelfs de stationmanager. Van half juli tot half augustus is hier niemand meer. Raar toch. Alleen Diann en ik. En de waakhond (waar ik dan voor ga zorgen) en de schildpadden (waar ik dan ook maar voor ga zorgen). En gelukkig komt Do in die tijd twee weken langs. Half augustus komt er dan hopelijk een nieuwe stationmanager, maar ze hebben nog niemand gevonden... Wel erg jammer dat iedereen weg gaat in juli. Ik zal de permanente onderzoekers missen.

Ik zal proberen zo wat foto's te uploaden maar internet doet de laatste tijd ontzettend moeilijk. Mogelijk heeft een roofvogel een nest op de internetmast. Internet valt voortdurend uit... Maar ik heb wel wat leuke foto's die ik graag met jullie wil delen. Ik ga mijn best doen. Eerst maar eens proberen dit verhaal te plaatsen.

Bedankt voor jullie berichtjes! Erg leuk.

Liefs